Wilkakora, czasami zapisywana również jako “vilkakora”, w języku polskim znana pod nazwą czepota puszysta – to pnącze o niezwykłych właściwościach z Ameryki Południowej, od niedawna dostępne również w naszym kraju. Opisujemy najważniejsze właściwości rośliny, którą w państwach hiszpańskojęzycznych określa się mianem kociego pazura.
Wilkakora – co to właściwie jest?
Wilkakora to gatunek pnącza pochodzącego z północnej i zachodniej części Ameryki Południowej, Środkowej i Karaibów. Rośnie w formie liany, która może osiągać nawet do 30 metrów długości. Liście rośliny są sercowate lub jajowate, wyposażone w dwa kolce. Wilkakora kwitnie na żółto-biało, ale kwiaty nie są zbyt duże. Aktualnie dostępne na rynku preparaty są produkowane głównie z roślin pochodzących z plantacji, a nie tych porastających Amerykę w stanie dzikim.
Właściwości wilkakory
Niezwykłe właściwości wilkakory Indianie z rejonu obecnie wchodzącego w skład Peru dostrzegli już przed wiekami. Przyrządzali napar z kory tej rośliny, ale wykorzystywali również korzenie i liście wilkakory. Stosowali ją w przypadkach wielu schorzeń – od astmy, przez reumatyzm i bóle kości, po infekcje i stany zapalne. Pomoc w przypadku tych ostatnich problemów upodabnia ją do innej rośliny stosowanej w medycynie ludowej – zbliżone właściwości ma mieć krwawnica pospolita.
Współcześni naukowcy też zainteresowali się wilkakorą, znajdując w niej związki należące do grupy alkaloidów. Według badaczy dzięki ich obecności wyciąg z wilkakory ma stymulować działanie układu odpornościowego oraz zwalczać drobnoustroje. Związki odnalezione w wilkakorze mają również właściwości sprzyjające obniżeniu poziomu cholesterolu. Stosowanie preparatów wykonanych z tej rośliny może pomagać w dolegliwościach związanych z układem pokarmowym. Wyciąg z wilkakory ma status suplementu diety.
Wilkakora – jak stosować?
Na polskim rynku wilkakora jest dostępna pod różnymi postaciami. Można ją spotkać na przykład w formie płynnej, w sprzedawanym w butelkach ekstrakcie z jej łodygi. Wywar z wilkakory można również przygotować samemu, zaopatrując się w dostępne w sprzedaży paczki z korą rośliny. W takim przypadku łyżkę kory poleca się namoczyć w litrze zimnej wody, a następnie gotować przez 15 minut, odstawić na 5 minut i odcedzić. Tak powstały wywar nadaje się do picia, w jego przygotowaniu przyda się też dodatek z suszonych liści tej rośliny. Korę można stosować również w formie przeznaczonych do połykania kapsułek. Ze zmielonych suszonych liści otrzymuje się z kolei także rozpuszczalny w wodzie proszek.
